lunes, 2 de febrero de 2009

Cintas verdes con salsa de tomate


Reconozco que me encanta el mal tiempo, los días de lluvia intensa (aunque me encuentre en plena calle y sin paraguas), como yo digo, por algo he nacido en un día que de tanto que llovía no se veía la calzada. Pero como siempre, y como dice el dicho después de la tormenta llega la calma. Llevamos dos días de unos vendavales tremendos durante la noche que hasta da miedo y sin embargo cuando llega el día parece que nada ha pasado, cuando menos por donde yo vivo. Para algunos casi que mejor así, pero es que yo con este vientecito no concilio el sueño!!, y mis lindos mininos tampoco con lo cual aprovechan cada vez que me levanto para venir detrás pidiendo más y más comida aunque tengan los platos llenitos de pienso. Son unos traviesos.
uff y con esto del mal tiempo, nada, que la linea va y viene, a ver cuánto dura!!

Aquí os dejo un riquísimo plato de pasta que aunque no lleve carne ni se echa de menos, o por lo menos eso es lo que me dijeron los que compartieron mesa conmigo.

Bon appetit!


Ingredientes:
400 gr. de cintas verdes
1 chorrito de aceite
400 gr. de tomate triturado
200 gr. de champiñones
1 zanahoria
1 vara de apio
medio vaso de vino blanco
1 cebolla
2 dientes de ajo
perejil, sal, pimienta
queso parmesano rallado

Preparación:
Ponemos en una cacerola con aceite caliente las verduras muy picadas a pochar a fuego lento. Se remueve de vez en cuando con una cuchara de palo. Cuando empiecen a dorar se añade un poco de vino blanco y se deja evaporar.
Una vez evaporado el vino incorporamos el tomate triturado, salpimentamos y echamos un poco de perejil y dejamos cocer y reducir un poco a fuego lento.
Mientras hervimos la pasta en abundante agua abundante con sal hasta que esté "al dente". Se escurren.
Se sirve la pasta acompañada de la salsa y queso parmesano al gusto.


2 comentarios:

Anónimo dijo...

Boas noites Maxa!!

Espero que ese vento cese axiña de soplar e che deixe de novo conciliar o sono, a ti... e aos teus mininos ;)

Un bon prato de pasta cunha salsiña de tomate caseira (e con diversas variantes de pisto) sempre nos quita dun apuro e nos deixa o estómago con fartura. Na nosa casa a pasta é un dos pratos preferidos.

Por certo o toque do viño branco teño que probalo.

¡¡Felices soños!!

Anónimo dijo...

Ñaaaaaaaaaaaaaaaam, ñam, ñammmm... (chíflame a pasta). Eu suelo sustituir o viño branco por coñac...